3 miejsce w kat. wiekowej na Mistrzostwach Polski w Suszu!

Oj działo się w tym Suszu 🙂 To miał być ostatni start przed Gdynią i drugi w tym roku gdzie mogłem skonfrontować wyniki porównując je do zeszłorocznego startu na tych samych zawodach. Pojechaliśmy na miejsce w piątek, aby w spokoju móc się przygotować do sobotniego startu. Ze względu na kiepską bazę noclegową w Suszu, zakwaterowanie mieliśmy w Gościńcu Figlówka oddalonym o 20 km od miejsca startu. Rezerwacja zrobiona trochę na czuja okazała się strzałem w dziesiątkę. Przepiękne miejsce położone w środku lasu, gdzie można było się rozkoszować ciszą, spokojem i śpiewem ptaków. Poza mną i Ingą w ostatniej chwili na wyjazd zdecydował się Łukasz z Ewą więc, jak później się okazało, dzieliłem pokój z brązowym medalistą Mistrzostw Polski amatorów (w generalnej klasyfikacji OPEN!!!) 🙂 . Wieczorem pojechaliśmy na rekonesans po Suszu, zjedliśmy gumowatą pizzę, odebraliśmy pakiety i wysłuchaliśmy odprawy technicznej. Mieliśmy zostać jeszcze na koncert Michała Szpaka, ale jakoś nie wyszło. Kupiliśmy niezbędny prowiant (pieczywo, dżem, nutelle i piwo) i wieczór spędziliśmy w naszym pensjonacie. Rozegraliśmy pasjonującą partię w Macao, zrobiliśmy po piwku, omówiliśmy strategię i czas nadszedł by się zregenerować. Start był przewidziany na 13:30 więc nie musieliśmy się jakoś zrywać o wschodzie słońca. Z jednej strony to fajnie, ale z drugiej to nie wiadomo jak się żywić do tej 13 i perspektywy przygotowania do zawodów lepiej aby starty odbywały się z samego rana. Taka godzina startu jest też ukłonem do tych, którzy nie planują noclegu i dojeżdżają bezpośrednio na zawody z różnych stron Polski. W rezultacie wyjechaliśmy około 10:00 i udało się jeszcze zaparkować w niedalekiej odległości od startu. Na parkingu zaczęło się dopiero składanie rowerów, przyczepianie numerów i inne przed startowe czynności. Wyszła nam z tego taka Triclubowa strefa techniczna 🙂 . Rowery musieliśmy wstawić do 12:15 więc mieliśmy mnóstwo czasu. Jednak jak się okazało za mało dla niektórych. W strefie zmian Inga postanowiła ulepszyć swoją maszynę podkręcając coś tam jeszcze w hamulcach. Tylko ona wie co tam było do poprawy 😉 , ale w efekcie zablokowała przednie koło. Czas tykał a kółko się nie kręciło. Na szczęście w niewielkiej odległości od strefy był serwis Veloart-u gdzie Inga biegiem poleciała szukać pomocy. Jak to w takich serwisach, okazało się, że nie ona jedna ulepszała swoją maszynę i trzeba było poczekać. W końcu ktoś się zlitował i naprawił rower, ale stresik miała dziewczyna straszny. Uprosiła sędziów by ją jeszcze wpuścili po czasie, ale morał z tego taki by już NIE ULEPSZAĆ sprzętu w strefie zmian nawet jak ktoś doskonale zna się na hamulcach 😛 . Wszystko się dobrze skończyło więc poszliśmy do przebieralni ubrać się w stroje startowe i poszliśmy na rozgrzewkę. Warto jeszcze wspomnieć o pogodzie, która z reguły w Suszu jest zabójcza. W zeszłym roku było ponad 35 stopni więc po założeniu pianek człowiek natychmiast gubił kilka kilo. Tym razem wyjątkowo było chłodno a można nawet powiedzieć, że była prawie idealna pogoda na ściganie. W między czasie spotkaliśmy jeszcze Jurka i Anie więc była już nas piątka startujących. Rozpływaliśmy się chwilkę i punktualnie o 13:30 ruszyły zawody. Aby nie robić tłoku organizatorzy podzielili start na dwie fale. Ja startowałem pięć minut później z tej drugiej (lepszej oczywiście 😉 ). Start był z wody a miejscówkę znalazłem sobie idealną. Po sygnale znalazłem swój idealny tor i zupełnie bez przeszkód i niszczącej pralki zacząłem płynąć swoim tempem. Byłem pewien, że będzie dobry czas bo przecież nikt mi nie przeszkadzał, zero stresu na starcie, komfort w wodzie itp. Na mecie okazało się, że etap pływacki ukończyłem z czasem 00:14:01 co dało mi średnią 1:53. Rewelacja to nie była, bo pływałem już dużo szybciej w tym roku. W strefie zmian obowiązywał system workowy czyli zdecydowanie lepszy od tradycyjnego systemu. Polega on na tym, że podczas wstawiania roweru przygotowujemy sobie specjalne worki (dostarczone przez organizatora) na etap kolarski i biegowy. W worku kolarskim (tzw. mokrym)  mam kask, numer i okulary a w biegowym (tzw. suchym) buty i czapkę. Jest to dużo wygodniejszy system i eliminuje sporo błędów podczas zmiany. Na pierwszej zmianie dodatkowo wrzucamy piankę, czepek i okulary do pustego worka po sprzęcie kolarskim. W miarę szybko się ogarnąłem z tymi workami i ruszyłem na trasę rowerową. W tym roku trasę kolarską zdecydowanie ulepszyli. Nie było już jazdy po nierównej kostce a drobne nierówności nie były już tak dokuczliwe. Był to dystans sprinterski więc do przejechania było tylko 20 km. W przeciwieństwie do Białki, draftingu praktycznie nie było lub ja go nie widziałem. Jechałem swoje i tyle. Po analizie czasu okazało się, że jechałem całkiem przyzwoicie choć średnia prędkość mogłaby być nieco wyższa. Etap kolarski ukończyłem w czasie 00:34:19 ze średnią prędkością 35,7 km/h. Od czasu zmiany roweru ostatnie zawody jadę w miarę równo czyli tak na 230 W. Średnia prędkość też jest zresztą podobna. W strefie minąłem swoje stanowisko, ale szybko się połapałem, założyłem buty i rozpocząłem ostatni etap zawodów. W Suszu dystans biegowy jest lekko wydłużony i wynosi 5,75 km. Biegłem na ile nogi pozwoliły i na metę wpadłem z czasem 01:17:45. Na biegu średnie tempo miałem 04:19 co też jest jeszcze do poprawy na takich krótkich dystansach. W strefie finishera zrobiliśmy sobie wspólną fotę i poszliśmy się szybko przebrać, gdyż robiło się nam chłodno a w takim stanie o przeziębienie nie trudno. Udało się wziąć prysznic i później jeszcze skorzystać z posiłku – makaron z truskawkami smakował rewelacyjnie 🙂 . Teraz czas na wyniki – Łukasz z czasem 01:07:38 zajął pierwsze miejsce w swojej kategorii i trzecie w generalce – WOW!, Inga trzecie w kategorii a ja… czwarte w kategorii 🙁 (na razie czwarte). Znowu czwarte, w Białce czwarte, w Suszu czwarte, ciągle to czwarte – Fak. Tym razem przegrałem o 29 sekund! – no nic, trzeba wziąć na klatę i dawać z siebie więcej. Odebrałem rower, pożegnałem się i poleciałem do domu, gdyż troszkę mi się śpieszyło. Reszta ekipy została na dekorację bo w końcu nie często staję się na podium Mistrzostw Polski.

Wieczorem dostałem sygnał, że podobno jednak jestem trzeci w kategorii. Nie za bardzo chciałem w to uwierzyć, bo w końcu dlaczego miałbym być trzeci jak byłem czwarty (nawet dostałem sms-a potwierdzającego). Następnego dnia w oficjalnych wynikach faktycznie wskoczyłem na podium. Okazało się później, że pierwszy w kategorii miał jakiś dziwnie szybki czas na pływaniu i po sprawdzeniu wyszło, że zawrócił dużo wcześniej przed bojkami i został zdyskwalifikowany. No i w ten sposób trafiłem na pudło w Suszu. Może bez fanfar, splendoru i foci, ale jednak pudło to pudło. Następnym razem postaram się aby nie było już wątpliwości 😀 . Tak już podsumowując to zająłem 74 miejsce w generalce (na 429 startujących) i jak już wiadomo trzecie w swojej kategorii (na 32 startujących). Porównując to (a należy to zrobić) do zawodów w Suszu z zeszłego roku to poprawiłem się w generalce o 72 miejsca a w kategorii o 12. Rower ciężko porównać, ponieważ trasa była zmieniona, ale pływanie poprawiłem o 40 sekund (mogłem się bardziej postarać) a bieganie o 4 minuty i 17 sekund. Ciężko być więc niezadowolonym z tak fajnych zawodów 😀 . Gratulacje dla Wszystkich Triclubowiczów a w szczególności dla Łukasza za pudło w generalce i dla Ini za pudło w kategorii – muszę nieskromnie przyznać, że chyba jesteśmy zajebiści!

Następny start to już Gdynia, czyli 1/2 IM i pierwszy prawdziwy test przed Barceloną. Sporo się spodziewam po tym starcie, ale wszystko się okażę na początku sierpnia. Tym czasem, będzie sporo treningów w jeziorze i trochę odpoczynku od zawodów.

P.S. Następnego dnia Łukasz zarządził dla mnie dłuższy rozjazd – Uff… było ciężko, ale zarąbiście 🙂

Trzymajcie się 🙂

Zdjęcia: Triclub, Alicja Misiak FB